گنبد مزار شــاه اسماعیل یک فضاي چهارگوش کوچک و تنگی است که در فاصله خالي مقابر محیي الدین محمد و شیخ صفي الدین اردبیلی سر برافراشته است. این آرامگاه كه بر روی چهار سه کنج فیلپوش قوس متقاطع زده شده، با استادی معمار هنرمند روی فضای چهارگوش کوچک، منشوری منتظم احداث و بالای آن یک اســتوانه متوازن قرار گرفته اســت. بدین ترتیــب كه مقبره در اصل فضایي از بناهاي آرامگاه محیي الدین محمد بوده كه در بينسالهاي920تا930هجري با تغییرات اندك تبدیل به مدفن شاه اسماعیل شده اســت. این مزار نه تنها از نظر معماري منحصر به فرد میباشد بلكه آرایه های هنری و عرفاني آن نیز از زیباترین تزئینــات ایران به شمار میرود؛ دیوارنگاره های تذهیب، كتیبه هاي مختلف قرآني و حدیثی و صندوق چوبی خــاتمکاری آن را در میان آثار معماری عصر صفوی برجسته نموده است.